نحوه ساخت قوطی های غذا و نوشیدنی

قوطی های غذا و نوشیدنی ممکن است از دو یا سه قطعه فلزی ساخته شوند.

قوطی‌های سه‌تکه‌ای که برای اولین بار در اواسط قرن نوزدهم ساخته شدند، این قوطی ها شامل یک بدنه استوانه‌ای هستند که از یک تکه فلز مسطح با درز طولی (معمولاً با جوشکاری تشکیل می‌شود) به همراه دو انتهای قوطی نورد شده است.

بر روی هر انتهای بدن درز شده است.

قوطی های سه تکه تقریباً در هر ترکیب عملی از ارتفاع و قطر ساخته می شوند.

این فرآیند به ویژه برای ساخت قوطی هایی با مشخصات مختلط مناسب است زیرا تغییر مشخصات قوطی ساخته شده نسبتاً ساده است.

قوطی های دو تکه از یک دیسک فلزی ساخته می شوند که به یک استوانه با انتهای یکپارچه تبدیل می شود.

برای این کار یک انتهای شل دوخته شده تا در نهایت قوطی بسته شود. عملیات اصلاح ورق فلز بدون تغییر ضخامت آن را "کشش" می گویند.

عمل تبدیل قوطی دو تکه به قوطی با قطر کمتر و در نتیجه ارتفاع بیشتر، بدون تغییر ضخامت آن را «کشیدن مجدد» می‌گویند. عمل نازک کردن دیواره قوطی دو تکه با عبور از قالب های دایره ای را «اتو» می گویند.

قوطی های کشیده و اتو شده به عنوان قوطی "DWI" یا "D&I" نامیده می شوند.

فرآیند DWI برای ساخت قوطی هایی که ارتفاع آنها بیشتر از قطر است استفاده می شود و به ویژه برای ساخت حجم زیادی از قوطی ها با همان مشخصات اولیه مناسب است.